Vaarwel Sri Lanka
Blijf op de hoogte en volg Jennie
05 Juni 2015 | Sri Lanka, Digana
18 weken ben ik niet op Nederlandse bodem geweest maar met een paar uur neem ik dan toch daadwerkelijk afscheid van dit mooie land en ga ik weer terug naar het koude kikkerlandje. Voordat ik aan deze stage begon leek me dit een hele lange tijd maar het is voorbij gevlogen. Het is een erg dubbel gevoel want ik wil heel graag iedereen weer zien die ik zo’n lange tijd heb moeten missen maar iets in mij zegt dat ik er nog niet klaar voor ben dit mooie land vaarwel te zeggen. De afgelopen dagen zijn dagen geweest waarin ik veel afscheid heb moeten nemen. Een ander afscheid dan het afscheid 18 weken geleden in Nederland, dit afscheid voelde meer definitief omdat je niet weet of je deze mensen in Sri Lanka ooit weer ziet.
De mensen in Sri Lanka leven zonder agenda en daar ben ik redelijk gewend aan geraakt. Ik ben benieuwd of het me meteen lukt om weer mee te draaien aan onze drukke Nederlandse maatschappij waarin er veel van je verwacht wordt. Door het leven zonder agenda en kijken wat de dag je brengt voel je je een stuk menselijker en minder een pion op een groot speelbord wat elke week opnieuw wordt gespeeld. Er zijn twee dingen wat ik het allermeeste ga missen aan Sri Lanka en dat is natuurlijk het mooie weer en daarnaast de behulpzame vrolijke mensen. Iedereen zegt je gedag en voordat je wilt vragen om hulp staan er al mensen bij je om je te helpen en die oprecht interesse te tonen in hetgeen wat jij op dat moment wilt en daar niks voor terug willen. De mensen hier geloven ook als je goed leeft dan krijg je een goed volgend leven en daar gedragen ze zich ook naar.
Twee weken geleden hebben we in Colombo afgesproken met de oude fysiotherapeuten Kanchana en Tharushika. Niet alleen zij kwamen dit weekend maar ook Eline, uit Hellabeem, en Yuganthi de logopedist van Home of Hope. Het was een erg gezellig weekend en we hebben vooral geshopt en lekker gegeten. We hebben Kanchana, Tharushika en Yuganthi ook voor het eerst kennis laten maken met sushi waarbij we een kleine blik mochten werpen in de keuken hoe zoiets gemaakt werd. Zaterdag aan het eind van de middag hebben we afscheid genomen van iedereen en zijn wij met z’n vieren verder gereisd naar Negombo om afscheid te nemen van de ouders van Marijke die hun vakantie erop hadden zitten. We gingen nog gezellig uiteten met de ouders van Marijke en hebben nog een kijkje genomen in Rodeo een leuke bar in Negombo. De volgende dag moesten we weer terugreizen naar Home of Hope maar de nieuwe studenten kwamen vandaag ook aan in Negombo. We hadden dus geluk en konden meereizen met Vigi, de chauffeur van Home of Hope.
Onze laatste werkweek is aangebroken en het was nog hard werken. Het was een gezellige drukke week met de nieuwe studenten. Deze hele week hebben we uitgelegd wat er van je verwacht wordt in een week. Het was een fijne manier om alles op deze wijze over te brengen zodat je weet dat je het goed hebt achtergelaten en het vrijwel meteen wordt opgepakt zodat de gewenning snel gaat. Het voelde wel gek om uit te leggen hoe alles werkt in de medical. Wij waren nu de professionals die uitleg gaven terwijl wij aan het begin met onze handen in onze haren zaten omdat we niet wisten wat we moesten doen. Door deze uitleg werd het vertrek wel heel echt. We gaan nu echt alles afsluiten en overdragen. Woensdag hadden we een gezellig diner met z’n allen bij Sharmini en Alfi. Ze gaven een mooie speech waarin ze ons erg bedankten en we hebben een erg mooie beker ontvangen. De volgende dag was onze laatste dag op Home of Hope en deze dag hebben Merel en ik afgezwommen met onze zwemgroep, dit was erg leuk om te doen. 's Avonds hebben wij de familie Perera uitgenodigd en de vaste werknemers om nogmaals gezellig samen te eten. Met de nieuwe studenten er bij waren we in totaal met 23 mensen en we hadden twee pitjes waar we op konden koken. Dit was dus nog een hele klus maar het werd uiteindelijk een geslaagd diner. Het was erg gezellig en we hebben onze zelfgemaakte kaarshouders aan iedereen gegeven en hebben dan toch echt afscheid van elkaar genomen. Wij, de nieuwe studenten en de collega’s hebben er nog een leuk feestje van gemaakt tot in de vroeg uurtjes en het was super gezellig.
Om 5 uur stond de taxi klaar en de meesten van ons hadden niet geslapen. Dit weekend stond Trincomalee op de planning samen met de nieuwe studenten. Met z’n achtten gingen we de taxi in en dit was een iets langer tochtje dan we van te voren dachten. We gingen op een plek ontbijten waar een trouwerij aan de gang was en hadden ons ontbijt naast de bruidegom en bruid. Dit was erg vreemd maar de bruid zag er prachtig uit. Tijdens de rit is onze chauffeur aangehouden en moest hij papieren laten zien, een aantal kilometer verder kwam hij erachter dat hij die papieren was vergeten en moesten we weer terug naar de politie. Vervolgens weer op weg was de band lek en moest deze vervangen worden. We baalden enorm want we waren erg op tijd weggegaan om lekker lang te kunnen genieten van Trincomalee. Uiteindelijk aangekomen in een raar guesthouse waar we veel te veel moesten betalen hadden we geen zin meer in een discussie en besloten hem uiteindelijk te nemen. Hier hebben we genoten van het mooie strand en het water is hier zo helder mooi blauw. We zijn de volgende dag wezen snorkelen op pigeon island waar ik de mooiste vissen en koraal gezien heb. Het was echt heel mooi en ik heb zelfs meerdere haaien gespot. Helaas moesten we de volgende dag alweer afscheid nemen van de nieuwe studenten en we hebben ze heel veel succes gewenst de aankomende week. Wij zijn verder gereisd naar Arugam Bay waar we heerlijk een weekje zijn gaan surfen en lekker vakantie vieren. Het was een heerlijk weekje maar het is weer veel te snel gegaan. Vannacht staat de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen en dan moet ik toch echt vaarwel zeggen tegen dit prachtige land maar gelukkig zie ik iedereen weer die ik heb moeten missen. Het is een prachtig avontuur geweest en ik heb veel mogen leren. Ik hoop dat ik ooit nog eens zo’n vergelijkbaar avontuur meemaak.
Iedereen die mij gevolgd heeft tijdens deze reis en met mij heeft meegeleefd wil ik bedanken!
De mensen in Sri Lanka leven zonder agenda en daar ben ik redelijk gewend aan geraakt. Ik ben benieuwd of het me meteen lukt om weer mee te draaien aan onze drukke Nederlandse maatschappij waarin er veel van je verwacht wordt. Door het leven zonder agenda en kijken wat de dag je brengt voel je je een stuk menselijker en minder een pion op een groot speelbord wat elke week opnieuw wordt gespeeld. Er zijn twee dingen wat ik het allermeeste ga missen aan Sri Lanka en dat is natuurlijk het mooie weer en daarnaast de behulpzame vrolijke mensen. Iedereen zegt je gedag en voordat je wilt vragen om hulp staan er al mensen bij je om je te helpen en die oprecht interesse te tonen in hetgeen wat jij op dat moment wilt en daar niks voor terug willen. De mensen hier geloven ook als je goed leeft dan krijg je een goed volgend leven en daar gedragen ze zich ook naar.
Twee weken geleden hebben we in Colombo afgesproken met de oude fysiotherapeuten Kanchana en Tharushika. Niet alleen zij kwamen dit weekend maar ook Eline, uit Hellabeem, en Yuganthi de logopedist van Home of Hope. Het was een erg gezellig weekend en we hebben vooral geshopt en lekker gegeten. We hebben Kanchana, Tharushika en Yuganthi ook voor het eerst kennis laten maken met sushi waarbij we een kleine blik mochten werpen in de keuken hoe zoiets gemaakt werd. Zaterdag aan het eind van de middag hebben we afscheid genomen van iedereen en zijn wij met z’n vieren verder gereisd naar Negombo om afscheid te nemen van de ouders van Marijke die hun vakantie erop hadden zitten. We gingen nog gezellig uiteten met de ouders van Marijke en hebben nog een kijkje genomen in Rodeo een leuke bar in Negombo. De volgende dag moesten we weer terugreizen naar Home of Hope maar de nieuwe studenten kwamen vandaag ook aan in Negombo. We hadden dus geluk en konden meereizen met Vigi, de chauffeur van Home of Hope.
Onze laatste werkweek is aangebroken en het was nog hard werken. Het was een gezellige drukke week met de nieuwe studenten. Deze hele week hebben we uitgelegd wat er van je verwacht wordt in een week. Het was een fijne manier om alles op deze wijze over te brengen zodat je weet dat je het goed hebt achtergelaten en het vrijwel meteen wordt opgepakt zodat de gewenning snel gaat. Het voelde wel gek om uit te leggen hoe alles werkt in de medical. Wij waren nu de professionals die uitleg gaven terwijl wij aan het begin met onze handen in onze haren zaten omdat we niet wisten wat we moesten doen. Door deze uitleg werd het vertrek wel heel echt. We gaan nu echt alles afsluiten en overdragen. Woensdag hadden we een gezellig diner met z’n allen bij Sharmini en Alfi. Ze gaven een mooie speech waarin ze ons erg bedankten en we hebben een erg mooie beker ontvangen. De volgende dag was onze laatste dag op Home of Hope en deze dag hebben Merel en ik afgezwommen met onze zwemgroep, dit was erg leuk om te doen. 's Avonds hebben wij de familie Perera uitgenodigd en de vaste werknemers om nogmaals gezellig samen te eten. Met de nieuwe studenten er bij waren we in totaal met 23 mensen en we hadden twee pitjes waar we op konden koken. Dit was dus nog een hele klus maar het werd uiteindelijk een geslaagd diner. Het was erg gezellig en we hebben onze zelfgemaakte kaarshouders aan iedereen gegeven en hebben dan toch echt afscheid van elkaar genomen. Wij, de nieuwe studenten en de collega’s hebben er nog een leuk feestje van gemaakt tot in de vroeg uurtjes en het was super gezellig.
Om 5 uur stond de taxi klaar en de meesten van ons hadden niet geslapen. Dit weekend stond Trincomalee op de planning samen met de nieuwe studenten. Met z’n achtten gingen we de taxi in en dit was een iets langer tochtje dan we van te voren dachten. We gingen op een plek ontbijten waar een trouwerij aan de gang was en hadden ons ontbijt naast de bruidegom en bruid. Dit was erg vreemd maar de bruid zag er prachtig uit. Tijdens de rit is onze chauffeur aangehouden en moest hij papieren laten zien, een aantal kilometer verder kwam hij erachter dat hij die papieren was vergeten en moesten we weer terug naar de politie. Vervolgens weer op weg was de band lek en moest deze vervangen worden. We baalden enorm want we waren erg op tijd weggegaan om lekker lang te kunnen genieten van Trincomalee. Uiteindelijk aangekomen in een raar guesthouse waar we veel te veel moesten betalen hadden we geen zin meer in een discussie en besloten hem uiteindelijk te nemen. Hier hebben we genoten van het mooie strand en het water is hier zo helder mooi blauw. We zijn de volgende dag wezen snorkelen op pigeon island waar ik de mooiste vissen en koraal gezien heb. Het was echt heel mooi en ik heb zelfs meerdere haaien gespot. Helaas moesten we de volgende dag alweer afscheid nemen van de nieuwe studenten en we hebben ze heel veel succes gewenst de aankomende week. Wij zijn verder gereisd naar Arugam Bay waar we heerlijk een weekje zijn gaan surfen en lekker vakantie vieren. Het was een heerlijk weekje maar het is weer veel te snel gegaan. Vannacht staat de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen en dan moet ik toch echt vaarwel zeggen tegen dit prachtige land maar gelukkig zie ik iedereen weer die ik heb moeten missen. Het is een prachtig avontuur geweest en ik heb veel mogen leren. Ik hoop dat ik ooit nog eens zo’n vergelijkbaar avontuur meemaak.
Iedereen die mij gevolgd heeft tijdens deze reis en met mij heeft meegeleefd wil ik bedanken!
-
05 Juni 2015 - 14:33
Louisa:
Hoi lieverd,
Mooi dat er nog een blog bijgekomen is. Tja.... aan alles komt een eind........ ook aan je prachtig avontuur in Sri Lanka.........Je hebt veel gezien, veel beleefd en veel geleerd! Nemen ze je nooit weer af!!
Hier kijken we heel erg uit naar je thuiskomst!!
Ik wens jou/jullie een enorme goede terugreis. Een behouden vlucht en een veilige aankomst, zowel in Abu Dhabi als in Düsseldorf.
Liefs en dikke knuffel van mij en papa, ook hij kijkt uit naar zondag om je weer in de armen te sluiten!!
Love you!!
-
05 Juni 2015 - 15:13
Marianne Lunenborg-Wind:
Hey Jennie
kan me heel goed voorstellen dat je dit een moeilijke stap vind. Prachtige ervaring rijker....Wij wensen je een goede reis terug naar huis.
Ik heb genoten van je verhalen en foto's
Groetjes Marianne -
05 Juni 2015 - 17:40
José Van Nunspeet:
Mooi om al jullie verslagen te hebben gelezen gedurende de periode dat jullie in Sri Lanka zijn geweest.
Nogmaals bedankt voor jullie inzet voor de kinderen van HOH en de kinderen die jullie behandeld hebben. Zij zullen je missen! En voor de nieuwe studenten is het heerlijk dat jullie ze op weg hebben geholpen. En fijn dat ik er een klein stukje van heb mee mogen maken!
Hart. groet José -
06 Juni 2015 - 06:57
Gihan Perera:
It was always nice to speak with you jenny..... we miss you. It's always hard to leave loved ones... thank you. -
06 Juni 2015 - 21:45
Nathalie:
Hoi Jennie,
Wat een coole verhalen. Hopelijk ben je veilig geland en geniet van het nu nog mooie weer hier! En je welverdiende vakantie natuurlijk! Groetjes nathalie -
15 Oktober 2016 - 21:15
Soody Rajendram:
Hoi,
op internet kwam ik je verslag tegen en dat je op dit moment in digana bent. Wat leuk zo onze dorpje zo bekend zal worden, had ik ook niet verwacht. Ik ben in Digana geboren en opgegroeid tot min 22ste.
nu woon ik al ruim 25 jaar in Ter apel .Veel plezier in Digana. ik komover een week naar mijn familie op bezoek. wie weet komen elkaar tegen in onze dorpje.
groetjes soody
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
